Miło nam poinformować Państwa, że tegoroczna LIX Edycja Finału Konkursowego o Doroczną Nagrodę SARP im. Zbyszka Zawistowskiego "Dyplom Roku", Edycja 2023 odbyła się w Łodzi.
Mieliśmy ogromną przyjemność gościć jury w składzie:
arch. Agnieszka Kalinowska- Sołtys - Prezes SARP
arch. Barbara Kozielewska
arch. Katarzyna Krawczyk
arch. Dorota Szlachcic
arch. Wojciech Bilelecki
arch. Przemo Łukasik
arch. Andrzej Owczarek
arch. Rafał Zelent
oraz
przedstawiciel firmy CEMEX Rafał Gajewski
przedstawiciel firmy YAWAL Sławomir Bardziński
przedstawiciel firmy POLFERRIES Andrzej Kałwa
PONIŻEJ LISTA PRAC ZAKWALIFIKOWANYCH DO III ETAPU KONKURSU ( UŁOŻONA ALFABETYCZNIE WG NAZWISK AUTORÓW )
1. Maryia Astreika
Potencjał opuszczonych terenów poprzemysłowych o złożonej historii miejsca. Fenomen Wyspy – Muzeum. Hashima, Japonia.
Promotor dr inż. arch. Małgorzata Skrzypek-Łachińska, Politechnika Gdańska
2. Maria Barda
Ogrody Wypierane. Miejska Farma we Wrocławiu. ROD „Konwalia”, Wrocław (Jagodno).
Promotor: dr hab. inż. arch. Krzysztof Cebrat, Politechnika Wrocławska
3. Joanna Bokuniewicz
Architektura wobec problemów społecznych. Schronienie dla kobiet dotkniętych przemocą domową. Gdynia.
Promotor dr inż. arch. Justyna Borucka, Politechnika Gdańska
4. Anna Bukowy
Plastic Platforms. Nowa Typologia Manufaktury. Cergy-Pontoise oraz Paryż, Francja.
Promotor dr hab. inż. arch. Agata Gawlak, Politechnika Poznańska
5. Magdalena Czopka
Modułowy System Ośrodków dla Osób z Zespołem Downa i Niepełnosprawnościami Intelektualnymi. Gdańsk, Sopot, Gdynia.
Promotor dr inż. arch. Małgorzata Skrzypek-Łachińska, Politechnika Gdańska
6. Kamila Gołąbek
Miejska agrokultura jako podstawa eksperymentalnej komunalnej zabudowy mieszkaniowej. Przemyśl.
Promotor dr inż. arch. Magdalena Szpytma, Politechnika Rzeszowska
7. Natalia Hołoś
Miasto przyszłości. Centrum wymiany myśli jako nowa warstwa portu morskiego w Rotterdamie.
Promotor dr inż. arch. Jan Kubec, Politechnika Śląska
8. Natalia Jakubiak
Specjalistyczny Szpital Psychogeriatryczny w Zamościu.
Promotor dr hab. inż. arch. Natalia Przesmycka, Politechnika Lubelska
9. Katarzyna Janczura
Problematyka rewitalizacji zespołów architektury postindustrialnej. Adaptacja obiektów cementowni z przełomu XIX i XX wieku na terenie Opola.
Promotor dr hab. inż. arch. Grzegorz Rytel oraz dr inż. arch. Maciej Miłobędzki, Politechnika Warszawska
10. Nina Kamińska
Problematyka zanieczyszczenia światłem w przestrzeni wybudowanej – light pollution. Projekt ośrodka badawczego z obserwatorium astronomicznym i centrum edukacyjnym w Wysokiej Wsi, Wzgórza Dylewskie.
Promotor prof. dr hab. inż. arch. Ewa Kuryłowicz oraz dr inż. arch. Anna Lorens, Politechnika Warszawska
11. Mariia Katsan
Centrum Integracji Społecznej w Odessie. Miejsce spotkań lokalnej społeczności wraz z Ośrodkiem Opieki nad Osobami Starszymi i Kaplicą Ekumeniczną. Odessa, Ukraina.
Promotor dr inż. arch. Piotr Wróbel, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza-Modrzewskiego
12. Igor Klyus
Promotor dr inż. arch. Halina Rutyna, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
13. Nadia Kobza
Hotel z marmuru. Kompleks rekreacyjno-wypoczynkowy w nieczynnym kamieniołomie na wzgórzu Carra we Włoszech.
Promotor dr inż. arch. Tomasz Krotowski, Politechnika Łódzka
14. Agata Kochanowska
Desakralizacja Obiektów Kultu Religijnego. Adaptacja Klasztoru z Zagórzu na Ośrodek Terapetyczny.
Promotor prof. PW, dr hab. inż. arch. Mirosław Orzechowski, Politechnika Warszawska
15. Marcel Koguc
Centrum Pomocy Młodym w dzielnicy Dharavi w Mumbaju, Architektura w Procesie Resocjalizacji, Aktywizacji i Pomocy Nieletnim, Indie.
Promotor dr hab. Sztuki inż. Robert Sobański, Politechnika Łódzka
16. Weronika Kropidłowska
Architektura Tymczasowa – Architertura Trwała. Ośrodek dla uchodźców w Jemenie. Masyw gór Haraz, Jemen.
Promotor prof. dr hab. inż. arch. Jakub Szczepański, Politechnika Gdańska
17. Katarzyna Lechowska
Możliwość Wyspy. Centrum Edukacyjne Urban Farmingu w Szczecinie.
Promotor prof. ZUT dr hab. inż. arch. Krzysztof Bizio, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
18. Joanna Lipnicka
Dobre miejsce do życia. Koncepcja rozwoju przestrzennego małego miasta w duchu idei slow city na przykładzie Pobiedzisk w Wielkopolsce.
Promotor prof. UAP dr hab. inż. arch. Elzbieta Raszeja, Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu
19. Weronika Majchrowicz
Funkcje detalu we współczesnej Architekturze. Projekt domu mieszkalnego w strefie podmiejskiej. Korzecko, gmina Chęciny.
Promotor prof. dr hab. inż. arch. Jan Słyk , Politechnika Warszawska
20. Marek Franciszek Martynowicz
Renesans małomiejskości; perspektywy zamieszkiwania i pracy społeczeństwa twórców. Projekt przekształcenia kwartałów zabudowy Bystrzycy Kłodzkiej.
Promotor prof. dr hab. inż. arch. Jan Słyk , Politechnika Warszawska
21. Daniel Mączak
Architektura dialogu i dyplomacji – projekt ambasady RP na Islandii, Reykjavik, Islandia.
Promotor dr inż. arch. Marcin Goncikowski, Politechnika Warszawska
22. Aleksandra Rusin
Dwór Polski jako archetyp domu. Modelowy dom wiejski na Mazowszu.
Promotor dr inż. arch. Piotr Trębacz oraz dr inż. arch. Maciej Miłobędzki, Politechnika Warszawska
23. Justyna Stanisławska
Krajobraz zmian. Kształtowanie scenerii nadmorskiej miejscowości Mielno.
Promotor dr hab. inż. arch. Magdalena Baborska-Narożny, Politechnika Wrocławska
24. Ewelina Szeląg
Architektura jako Nośnik Emocji w Miejscach Pamięci. Muzeum na Westerplatte.
Promotor dr inż. arch. Łukasz Piątek, Politechnika Warszawska
25. Mohamad Zino
A Way Back Home. Syria Post-War Housing. Model house in an urban context of Al Qaboun in Damascus. Syria.
Promotor dr inż. arch. Piotr Trębacz, Politechnika Warszawska
7 doroczną NAGRODĘ im. Zbyszka Zawistowskiego DYPLOM ROKU przyznawaną przez
Stowarzyszenie Architektów Polskich SARP, za najlepszy projekt dyplomowy
absolwentowi, który uzyskał w danym roku na wyższej uczelni w Polsce tytuł magistra
inżyniera architekta w wysokości 10 000 PLN Jury przyznało:
ARCH. EWELINIE SZELĄG
Architektura jako Nośnik Emocji w Miejscach Pamięci. Muzeum na Westerplatte.
Promotor dr inż. arch. Łukasz Piątek, Politechnika Warszawska
Uzasadnienie:
Czarne wspomnienia, „Czarny obiekt", czarno-biała prezentacja, skąpane w czerni wnętrza
wystawy, wszystko wydaje się przemyślanym zabiegiem Autorki, aby zbudować narrację o
tragedii i upamiętnić historię tego miejsca.
Westerplatte to historia Polski, okupiona krwią polskich żołnierzy, ale to historia świata,
światowej tragedii, która rozpoczęta wystrzałem z niemieckiego pancernika, rozlała się z tego
miejsca na całą prawie kulę ziemską, wywołując konflikt światowy, przynosząc ból, cierpienie,
krzywdę i dramat tak wielu istnieniom.
Dziś po raz kolejny, otoczeni kontekstem nowych wojen, nowych dramatów i tragedii, nie
nauczeni doświadczeniem poprzednich, stale powinniśmy podejmować próbę
przeciwstawiania się im.
Architektura może być jednym narzędzi w utrwalaniu pamięci, historii i upamiętnianiu ofiar.
Architektura zawsze poszukuje związku z otoczeniem, i choć jej stabilność nie zawsze
nadążyć może za dynamicznie zmieniającym się kontekstem, to dobrze przemyślana
architektura, dobrze rozwiązana przestrzeń, uniwersalna forma i symbolika, która wywołuje
emocje, może przez lata utrwalać pamięć i budować przesłanie na przyszłość.
Proste środki wyrazu, pierwotna symbolika czerni i bieli, minimalna forma i detal, szara
surowość betonu, wszystko igra z naszymi emocjami.
„Czarny Obiekt", wysłany jako przestroga, cumować ma w wielu portach, roznosząc pamięć o
tragedii. Symbolicznie powraca do macierzy 25 sierpnia, blokując na chwilę kanał Martwej
Wisły. Cumuje przy Muzeum, by ponownie załadować genius loci Westerplatte, aby wyruszyć
ponownie w kolejny rejs, roznosząc przesłanie: „Nigdy więcej wojny".
Sąd Konkursowy postanowił przyznać 3 równorzędne wyróżnienia pierwszego stopnia w
wysokości 2500 PLN, które otrzymują:
ARCH. NINA KAMIŃSKA
Problematyka zanieczyszczenia światłem w przestrzeni wybudowanej – light pollution.
Projekt ośrodka badawczego z obserwatorium astronomicznym i centrum edukacyjnym w
Wysokiej Wsi, Wzgórza Dylewskie.
Promotor prof. dr hab. inż. arch. Ewa Kuryłowicz oraz dr inż. arch. Anna Lorens,
Politechnika Warszawska
Uzasadnienie:
Projekt poruszył ważną kwestię związaną z oddziaływaniem sztucznego oświetlenia na
środowisko i ludzi. Zarówno wnikliwa analiza zagadnienia, jak i zaproponowany program
funkcjonalny ośrodka badawczego aż po subtelną odpowiedź architektoniczną są spójną
odpowiedzią na zaproponowany temat. Wartością dodaną i dowodem wielkiego
zaangażowania jest bardzo kompletny i dojrzały sposób opracowania szeroko pojętej koncepcji
architektonicznej przedstawionej na podstawie zgrabnych i estetycznych środków graficznych i
makiet trójwymiarowych.
ARCH. MARIIA KATSAN
Centrum Integracji Społecznej w Odessie. Miejsce spotkań lokalnej społeczności wraz z
Ośrodkiem Opieki nad Osobami Starszymi i Kaplicą Ekumeniczną. Odessa, Ukraina.
Promotor dr inż. arch. Piotr Wróbel, Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza-
Modrzewskiego.
Uzasadnienie:
Praca wyróżniona za szczególną wrażliwość plastyczną umiejętnie kadrującą w formie
architektonicznej uczucia towarzyszące tragedii miejsca i ludzi z nim związanych.
Dojrzale tworząca obiekt wielowymiarowy z jednej strony silnie oddziałowujący na odbiorców a
z drugiej poprzez swą funkcję dający szanse nowego życie zniszczonej przestrzeni.
Właściwie ujmująca w wyważonej, skromnej formie wyrazu i detalu architektonicznego
skończoną opowieść o czasie przeszłym i zarazem nowej odradzającej się teraźniejszości.
Tworząca poprzez architektoniczną metaforę zabliźnionej rany przeżycie drogi w czasie.
Odpowiedzialnie i bez zbędnej dosłowności dająca odbiorcy mocny bagaż emocjonalny
miejsca dotkniętego wojną a jednocześnie poprzez dobrze dobraną skalę oraz wzajemną
relację i proporcje poszczególnych elementów założenia zachowująca bardzo uniwersalny i
czytelny dla zwiedzającego architektoniczny jeżyk narastających emocji świadczący o dużym
wyczuciu autora.
ARCH. WERONIKA KROPIDŁOWSKA
Architektura Tymczasowa – Architektura Trwała. Ośrodek dla uchodźców w Jemenie.
Masyw gór Haraz, Jemen.
Promotor prof. dr hab. inż. arch. Jakub Szczepański, Politechnika Gdańska
Uzasadnienie:
Praca jest próbą odpowiedzi na zagadnienie bezpiecznego azylu dla uchodźców uciekających
z terenów objętych konfliktem jakim jest Jemen. Wyróżnienie zostało przyznane za dojrzałe,
oparte na analizie opracowanie osady jako miejsca schronienia. Projekt swoją formą nawiązuje
do lokalnej tradycji i kultury. Świadomą decyzją Autorki było stworzenie tymczasowego obozu
uchodźców jako trwałej twierdzy a zarazem architektury uniwersalnej z możliwością przyszłej
adaptacji. Niezwykle wrażliwa praca tworzy spójną architektonicznie przestrzeń, dostosowaną
do potrzeb uchodźców.
Szanowni Państwo serdecznie gratulujemy!!!
